Lezingen van de Dag

In die dagen stond Petrus op te midden van de broeders ‑ er was een groep van ongeveer hon­derd­twintig personen bijeen ‑ en sprak: 'Mannen broeders, het Schriftwoord moest in vervulling gaan, dat de heilige Geest door de mond van David tevoren gesproken heeft over Judas, die de gids is geworden van hen die Jezus gevangen namen. Hij behoorde tot ons getal en had aan dit dienstwerk zijn deel gekregen. Er staat immer in het boek van de Psalmen geschreven: een ander neme zijn ambt over. Dus moet een van de mannen die tot ons gezel­schap behoorden gedurende de tijd dat de Heer Jezus onder ons verkeerde, vanaf het doopsel van Johannes tot de dag, waarop Hij van ons werd wegge­nomen, met ons een getuige worden van zijn verrijzenis.' Men stelde er twee voor: Jozef ook Barsabbas geheten, bijgenaamd Justus, en Mattias. Toen baden zij als volgt: 'Gij Heer, die aller harten kent, wijs degene aan die Gij van deze twee hebt uitverko­ren om de plaats te bezetten in dit dienstwerk en apostelambt, waaraan Judas ontrouw werd om heen te gaan naar zijn eigen plaats.' Toen liet men hen loten en het lot viel op Mattias. Hij werd toegevoegd aan de groep van de elf apostelen.

Verheerlijk, mijn ziel, de Heer, zijn heilige Naam uit het diepst van uw wezen. Verheerlijk, mijn ziel, de Heer, vergeet zijn weldaden niet. Zo wijd als de hemel de aarde omspant, zo alomvattend is zijn erbarmen. Zo ver als de afstand van oost tot west, zo ver verdrijft Hij van ons de zonde De Heer heeft zijn troon in de hemel gevestigd, Hij voert heerschappij over heel het heelal. Verheerlijkt de Heer, al zijn hemelse boden, machtige uitvoerders van zijn bevel.

Vrienden, als God ons zozeer heeft liefgehad, moeten ook wij elkander liefhebben. Nooit heeft iemand God gezien, maar als wij elkaar liefheb­ben, woont God in ons, en is zijn liefde in ons volmaakt geworden. Dit is het bewijs dat wij in Hem verblijven (zoals Hij verblijft in ons), dat Hij ons deel heeft gegeven aan zijn Geest. En wij, wij hebben gezien en wij getuigen, dat de Vader zijn Zoon heeft gezonden om de Heiland van de wereld te zijn. Als iemand erkent dat Jezus de Zoon van God is, woont God in hem en woont hij in God. Zo hebben wij de liefde leren kennen die God voor ons heeft, en wij geloven in haar. God is liefde: wie in de liefde woont, woont in God en God is met hem.

In die tijd sloeg Jezus zijn ogen ten hemel en bad: Heilige Vader, bewaar in uw Naam hen die Gij Mij gegeven hebt, opdat zij één mogen zijn zoals Wij. Toen Ik bij hen was, bewaarde Ik in uw Naam hen die Gij Mij hebt gegeven. Ik heb over hen gewaakt en niemand van hen is verloren gegaan, behalve de man des verderfs, want de Schrift moest vervuld worden. Maar nu kom Ik naar U toe en nog in de wereld zeg Ik dit, opdat zij mijn vreugde ten volle in zich zouden bezitten. Ik heb hen uw woord meegedeeld, maar de wereld heeft hen gehaat, omdat zij niet van de wereld zijn, zoals Ik niet van de wereld ben. Ik bid niet, dat Gij hen uit de wereld wegneemt, maar dat Gij hen bewaart voor het kwaad. Zij zijn niet van de wereld, zoals Ik niet van de wereld ben. Wijd hen U toe in de waarheid. Uw woord is waarheid. Zoals Gij Mij in de wereld gezonden hebt, zo zend Ik hen in de wereld, en omwille van hen wijd Ik Mij aan U, opdat ook zij in waarheid aan U toege­wijd mogen zijn.

De Kerk is verenigd door een band van wederzijdse liefde die zo sterk is dat zij één is in de veelheid van haar leden en op mysterieuze wijze allen in elk van hen, zozeer zelfs dat, terwijl de hele universele Kerk terecht wordt voorgesteld als de enige bruid van Christus, men ook gelooft dat, door het mysterie van het sacrament, elke ziel de Kerk in haar volheid is. Eén in allen en allen in ieder, is zij eenvoudig in de verscheidenheid van haar leden dankzij de eenheid van het geloof, en veelvoudig in ieder van hen dankzij de verscheidenheid van charisma's verbonden door het cement van de naastenliefde, want zij komen allen voort uit de Ene (...) Het geheim van deze ondeelbare eenheid werd geopenbaard door het Woord toen hij tot de Vader zei, sprekend over zijn leerlingen: "Ik bid niet voor hen alleen, maar voor hen die in Mij zullen geloven door hun woord, opdat zij allen één zijn. Mogen zij allen één zijn. (Joh 17,20-21) Als dus zij die in Christus geloven één zijn, is het hele lichaam aanwezig door het mysterie van het sacrament, waar de ogen van het vlees slechts één lid zien. (...) De noodzaak van deze gemeenschap in Christus werd door onze Vaders zo zeker geacht dat zij het in het symbool van de katholieke geloofsbelijdenis hebben opgenomen en ons opdroegen het vaak te herhalen onder de grondbeginselen van het christelijk geloof. Want onmiddellijk nadat we gezegd hebben: "Ik geloof in de Heilige Geest, in de Heilige Kerk", voegen we eraan toe: "in de gemeenschap van de heiligen", zodat we in de handeling zelf waarin we voor God getuigen van ons geloof, ook de gemeenschap van de Kerk bevestigen, die één is met Hem. Deze gemeenschap van heiligen in de eenheid van het geloof is zodanig dat zij, gelovend in de ene Heilige Geest, door de genade van aanvaarding worden toegelaten tot het ene eeuwige leven.