Om 15.30 uur zal de bus weer klaar staan om ons terug te brengen naar onze Vituskerk in Hilversum, waar wij rond 17.00 uur zullen aankomen.

Om het voor veel parochianen en ook gezinnen mogelijk te maken om met deze unieke bedevaart mee te gaan vragen wij voor volwassenen een bijdrage van € 25,- en voor kinderen € 5,-.

We hebben een bus voor 88 mensen gereserveerd, let wel op: vol=vol. Een 2^e bus is niet haalbaar. Omdat wij bepaalde onderdelen ter plaatse moeten voldoen, verzoeken wij u vriendelijk uw bijdrage in een gesloten envelop met uw naam en het aantal personen van te voren af te geven op het secretariaat of aan Anja Cavalini, tel: 035-6851109.

Namens de feestcommissie

Anja Cavalini

In de begroting voor 2018 is een bedrag aan kerkbalans bijdragen van parochianen opgenomen van € 68.000. Na telling van de ontvangen toezeggingen hebben we voor € 42.881 aan toegezegde bijdragen (2017: € 42.881 / 2016: € 45.710).  Wij willen iedereen voor hun (toegezegde) bijdrage bedanken. Zoals u in de rest van het artikel kunt zien krijgen we gelukkig ieder jaar meer binnen dan toegezegd, en dat is hard nodig. Hierop hopen wij ook weer dit jaar.

In de afgelopen jaren hebben we van de parochianen de volgende kerkbalans bijdragen ontvangen:

Uw onmisbare bijdrage voor 2018 kunt u overmaken op rekening NL34 INGB 0000 5150 60 t.n.v. Kerkbalans H. Vitus en H. Willibrord, Hilversum

De bijdrage aan de kerkbalans komt geheel ten goede aan onze eigen parochiegemeenschap.

Hoe vordert de restauratie van ons orgel?

Momenteel, in februari 2018, staat ons kerkorgel er in onttakelde toestand bij. In de afgelopen maanden was er aan de buitenzijde nog weinig te zien van een restauratie. Maar nu zijn allerlei pijpen en onderdelen uit de orgelkas verwijderd. Het lijkt wel alsof er in het orgel een ereloge is gemaakt voor hooggeëerd publiek, zij het dat we kijken naar een lege kas en er allerlei merkwaardige kabels naar buiten hangen.

Wat gebeurt er op dit moment met het orgel? Het hart van het orgel wordt gevormd door de windladen. Deze zijn nu gerestaureerd en winddicht gemaakt. De speeltafel, pedalen, de tractuur , de registerslepen en natuurlijk de orgelpijpen worden door een erkend orgelrestauratiebedrijf – Elbertse uit Soest - geheel onder handen genomen. Onderdelen van het orgel zijn ouder dan onze 125 - jarige Vituskerk en restauratie was hard nodig.

Snel zullen de orgelmakers de steigers weer gaan opbouwen . Geleidelijk zullen alle onderdelen weer in de orgelkas worden teruggeplaatst. De intentie is om het orgel aan het begin van de zomer weer speelklaar en goed gestemd te kunnen opleveren. Hopelijk is alles dan weer in gereedheid, zodat we kunnen genieten van de nieuwe serie orgelconcerten die in augustus start.

Net als onze mooie Vituskerk zal dan ook het orgel in volle glorie zijn hersteld. Dit is voorlopig het laatste grote Vitus restauratieproject.

Hebben we het geld hiervoor? Dank alvast voor uw bijdragen. Uw hulp is wel nog steeds nodig zoals u hierboven in het financieel overzicht kunt lezen. De orgelrestauratie is een erg duur project (circa € 155.000). Onze Stichting Restauratie heeft de nodige fondsen bereid gevonden om te ondersteunen, maar we zijn er echt nog niet. Voor circa een kwart van bovengenoemd bedrag moeten nog middelen gevonden worden. En hopelijk wilt en kunt u ons daarbij helpen.

Laten we samen de schouders eronder zetten om ook ons orgelproject goed af te ronden.

Maarten van Aken

Faust Mertens

Stichting Restauratie Rijksmonument Vituskerk Hilversum 

U kunt uw bijdrage overmaken op rekening  
NL35 RABO 0328 2100 80 
t.n.v. Restauratie R.K. St. Vitus Hilversum

De stichting is een ANBI dus u kunt uw bijdrage aftrekken bij de belastingaangifte.
Alle bedragen komen geheel ten goede aan het project. 

Een gift is een periodieke gift als:

• de gift is vastgelegd in een schriftelijke overeenkomst;
• de bedragen (minstens één keer per jaar) worden overgemaakt naar de ANBI die in de overeenkomst wordt genoemd;
• de bedragen steeds (ongeveer) even groot zijn;
• de bedragen minimaal 5 jaar achter elkaar worden overgemaakt naar dezelfde instelling; en
• de ANBI geen tegenprestatie levert voor de gift.

De periodieke gift eindigt op de einddatum van de overeenkomst (minimaal na 5 jaar) of bij het overlijden van de gever en/of eventueel bij zijn of haar partner. Wanneer de gever onverhoopt werkloos wordt en niet meer aan de minimale looptijd kan voldoen, kan bij de Belastingdienst een vrijstelling worden aangevraagd en hoeft het fiscale voordeel niet te worden terugbetaald.

ANBI-status
De Rooms Katholieke Kerk en parochies hebben een ANBI-status.

Huidige toezeggingen voor de kerkbalans lenen zich uitstekend om omgezet te worden naar een overeenkomst voor een periodieke gift. Neem hiervoor contact op met de penningmeester.

Fiscaal voordeel
Het fiscale voordeel is afhankelijk van de hoogte van de gift en het inkomen van de gever en zijn of haar partner. Op de website: www.berekenhet.nl/giften/periodieke-giften.html kan men het fiscale voordeel berekenen. Overigens hangt dat voordeel ook samen met het bedrag aan normale giften. Is dat gelijk of hoger dan 1 procent van het verzamelinkomen, dan is er nauwelijks of geen belastingvoordeel.

Uiteraard levert het de parochie pas voordeel op wanneer de gever het fiscale voordeel geheel of gedeeltelijk ten goede laat komen aan de parochie. Nu de kosten voor een notaris kunnen worden voorkomen, levert elke euro die meer gegeven wordt een direct voordeel op. In de praktijk zal het vanaf een bijdrage van circa € 150 per jaar de moeite lonen.

Deelname Formulier
Via de website van de belastingdienst kunt het formulier downloaden en op uw computer invullen. Het RSNI nummer van onze parochie H.Vitus en H.Willibrord is 1942645. U vult het formulier in met uitzondering van vraag 4b en vraag 7 en ondertekend het. Als u dan met de Penningmeester contact opneemt kan het afgerond worden

Voor meer informatie of hulp kunt u contact op nemen met de penningmeester.

Eucharistische aanbidding is een gebedsvorm binnen de Katholieke Kerk waarbij het Allerheiligste wordt aanbeden. Vaak gebeurt dat geknield voor een Hostie in een monstrans op een altaar.

Vorm
Bij de eucharistische aanbidding wordt vaak een geconsacreerde hostie in een monstrans op het altaar uitgesteld. De monstrans wordt daarbij doorgaans geflankeerd door brandende kaarsen.

Hymnen
Tijdens de aanbidding kunnen hymnen gezongen worden als de aan Thomas van Aquino toegeschreven hymnen Tantum Ergo ([Laten wij] dus zo), Adoro te devote (ik aanbid U met eerbied) of Panis Angelicus (Brood der Engelen). Ook het Ave Verum Corpus (Gegroet waarachtig Lichaam) kan tijdens de plechtigheid worden gezongen. In stilte Er kan ook sprake zijn van stille aanbidding. Bepaalde contemplatieve kloosterorden kennen de altijddurende aanbidding, waarbij het Allerheiligste via een rooster voortdurend wordt aanbeden.

Vroege geschiedenis
De praktijk om buiten het kader van de Heilige is het Allerheiligste Sacrament te aanbidden, schijnt al sinds het vroege christendom te bestaan. Justinus de Martelaar (100-165), maakt er al melding van, evenals Tertullianus (165-225). De heilige abt Baslius de Grote († 379) maakte er een gewoonte van om het geconsacreerde brood in drieën te breken. Een deel at hij zelf, een ander deel gaf hij aan de monniken terwijl hij een derde deel ter aanbidding plaatste in een gouden duivenbeeld dat boven het altaar hing.

Middeleeuwen
De traditie van de eucharistische aanbidding zou in Italië begonnen zijn met de heilige Franciscus van Assisi (1181-1222). Volgens de heilige Bonaventura raakte Franciscus zelfs dikwijls in extase bij het aanschouwen van het Allerheiligste. Vanaf de 13e eeuw verspreidde het gebruik van de eucharistische aanbidding zich over Europa. Een ware impuls kreeg de aanbidding na de overwinning van Lodewijk VIII op de Katharen in 1226. In Avignon werd het Allerheiligste uit dankbaarheid uitgesteld. Het aantal pelgrims dat daarop afkwam, was zo groot dat besloten werd de uitstelling permanent te maken. De monstrans was in de kathedraal te zien totdat de Franse Revolutie er een einde aan maakte.

Sacramentsdag
Een belangrijke gebeurtenis in de geschiedenis van de aanbidding van het Allerheiligste is de instelling van Sacramentsdag. Deze gaat terug op de visioenen van de Luikse augustines Juliana van het klooster Mont Cornillon. Vanaf 1209 had deze non mystieke ervaringen. Zij beweerde dat Christus aan haar verschenen was en haar had opgedragen zich in te spannen voor de instelling van Sacramentsdag. De bisschop van Luik geloofde haar en stelde in 1248 dit feest in zijn bisdom in. Een van de aartsdiakens van het bisdom Luik was de latere paus Urbanus IV. Hij was het die op 11 augustus 1264 middels de pauselijke bul Transiturus de hoc mundo beval dat Corpus Christi, zoals het feest toen heette, in de gehele Kerk gevierd moest worden.

Concilie van Trente
De werkelijke tegenwoordigheid van Christus in het sacrament van de Eucharistie was een van de meest uitgesproken conflicten in de tijd van de Reformatie. Tijdens het Concilie van Trente (1545-1563) werd de waarde van dit sacrament opnieuw bevestigd en werd een theologische basis gelegd onder de bestaande praktijk van de eucharistische aanbidding. Ook werden tijdens dit concilie regels vastgesteld met betrekking tot eucharistische processies. Betekenisvol voor de praktijk van de altijddurende aanbidding was de stichting van de Benedictinessen van Altijddurende Aanbidding van het Allerheiligste Sacrament in 1653. In Nederland kent die gemeenschap nog steeds zes conventen.

Vanaf 19e eeuw
Vanaf de 19e eeuw nam de belangstelling voor de Uitstelling van het Allerheiligste alleen maar toe. Onder invloed van later heiligverklaarden als Johannes Vianney (de pastoor van Ars) en Petrus Julianus Eymard, stichter van de Congregatie van het Allerheiligst Sacrament (ook wel Sacramentijnen genoemd), werd de aanbidding van het Allerheiligste een steeds breder verspreid devotioneel gebruik. In 1881 werd voor het eerst een Internationaal Eucharistisch Congres georganiseerd. Dit was een internationale bijeenkomst van geestelijken en leken, die geheel in het teken stond van de eucharistische aanbidding. Aanvankelijk werden deze bijeenkomsten elk jaar, later om het jaar en tegenwoordig om de vier jaar gehouden, steeds in een andere stad. Het Internationaal Eucharistisch Congres dat in 1924 in Amsterdam plaatsvond, geldt als een hoogtepunt uit het Rijke Roomse Leven.

Tegenwoordige tijd
Verschillende pausen hebben zich in positieve zin uitgelaten over de eucharistische aanbidding. In zijn encycliek Mysterium Fidei (uit 1965) riep paus Paulus VI de bisschoppen op “woorden noch moeite te sparen om de aanbidding van de Eucharistie te bevorderen”. Paus Johannes Paulus II zei iets soortgelijks in diens encycliek Ecclesia de Eucharistia (uit 2003): “De aanbidding van de Eucharistie buiten de Mis is van onschatbare waarde voor het leven van de Kerk. Deze aanbidding is nauw verbonden met de viering van het eucharistische offer. De tegenwoordigheid van Christus onder de heilige gedaanten die na de Mis bewaard worden - aanwezigheid die zolang voortduurt als de gedaanten van brood en wijn intact zijn - komt voort uit de viering van het offer en is gericht op de sacramentele zowel als de geestelijke communie. Het is de taak van de Herders ook met hun persoonlijke getuigenis ertoe aan te moedigen om de eucharistische aanbidding, in het bijzonder de uitstelling van het Allerheiligste Sacrament, alsook de aanbidding voor Christus aanwezig onder de eucharistische gedaanten, te koesteren.”

(bron: Rkk.nl)