De "wintertijd" is eigenlijk de gewone tijd en duurt vijf maanden. Binnen de Europese Unie geldt een richtlijn Europese commissie die bepaalt dat de zomertijd begint in het laatste weekeinde van maart en eindigt in het laatste weekeinde van oktober.

Bij overgang naar wintertijd schuift de daglichtperiode een uur op waardoor het s ochtends eerder licht en s avonds eerder donker wordt. Als de zomertijd ook in de winter zou gelden dan zou het rond de jaarwisseling pas rond 9 uur s ochtends licht worden.

Het weer stoort zich uiteraard niet aan de verandering van de tijd, zodat ook de gemiddelde dagelijkse gang van weersverschijnselen een uur naar voren schuift. Zo wordt de hoogste temperatuur van de dag meestal enkele uren na het middaguur bereikt. In de winter valt het warmste moment gemiddeld tussen 15 en 16 uur, maar omdat de invloed van de zon in de winter kleiner is dan in de zomer kan het warmste moment van de dag ook op een heel ander tijdstip vallen. Hartje winter wordt de hoogste temperatuur bij stormachtig weer soms midden in de nacht gemeten.

In Nederland is het onderscheid tussen zomer- en wintertijd in 1977 opnieuw ingevoerd: ook van 1916 tot 1945 was de zomertijd van kracht. Tot begin de 20e eeuw had vrijwel elke plaats in ons land zijn eigen tijd, omdat voor de tijdbepaling werd uitgegaan van de hoogste stand van de zon. Omdat de zon in het oosten opkomt en in het westen ondergaat werd de hoogste zonnestand in het oosten van ons land een kwartier eerder bereikt dan in het westen van het land.

De komst van de spoorwegen maakte invoering van een landelijke standaardtijd noodzakelijk. Van 1909 tot 16 mei 1940 kende Nederland de "Amsterdamse tijd", die 20 minuten voorliep op de West-Europese tijd (Greenwich Mean Time) en 40 minuten achter op de Midden-Europese Tijd. Dus 12:00 uur in Nederland was 11:40 in Londen en 12:40 in Berlijn.

Voor de tijdrekening die we nu kennen is de aarde verdeeld in 24 zones, waarin een standaardtijd geldt. Als maatstaf (universele tijd) wordt de tijd van Greenwich in Engeland genomen. Nederland en het grootste deel van Europa liggen in de zone ten oosten daarvan, waarin het een uur later is dan in Greenwich, de Middeneuropese Tijd.

Bron: KNMI

Mededelingen in het weekend van 19 en 20 oktober

Ook in de komende week zal vanwege de oktober-Mariamaand een half uur voorafgaand aan alle weekvieringen in de Mariakapel het rozenhoedje worden gebeden.

Komende week gaan 25 jongeren uit onze regio én uit Blaricum, Huizen en Laren naar Rome. Ze vertrekken maandagochtend vroeg. Er gaan 5 begeleiders mee waaronder pastoor Dresmé.

Komende week worden alle Eucharistievieringen gedaan door pastor Kaak, behalve op dinsdagochtend. Dan is er een Woord- en Communieviering.

Op woensdag 30 oktober a.s. is de Regiobedevaart naar Kevelaer. De gehele dag incl. de verzorgde reis kost 45 euro. Er zijn nog enkele plaatsen beschikbaar. Aanmelden kan bij Anja Cavalini.

Volgende week zondag begint de Eucharistieviering om 10.30 uur ! Het is de jaarlijkse regioviering waarvoor mensen uit alle kerken van onze regio zijn uitgenodigd. Een groot koor bestaande uit veel koorleden ook uit de andere parochies zal zingen. Alle pastores van de regio gaan samen voor. Ook worden de vormelingen voorgesteld en zullen de jongeren, net terug van de regiojongerenreis uit Rome, zich presenteren.

In tegenstelling tot hetgeen in het Liturgisch Rooster in het nieuwe parochieblad staat, zal op Allerzielen 2 november de Viering niet ’s ochtends om 11.00 uur zijn maar ’s avonds om 19.00 uur.

’s Ochtends om 10.00 uur is wél de Allerzielenviering op begraafplaats Barbara.

Voor de regio is een nieuw koor in oprichting, Voce Musica. De 1^e uitvoering is op zondag 15 december in de Vitus. Daarna zal er gekeken worden in welke parochies in de regio er dan zal worden gezongen. De try out repetitie zal zijn op woensdag 13 november a.s. om 19.30 uur in de Schaapskooi naast de Vituskerk. Het koor zal staan onder de leiding van Hester Westra. Ook wordt gezocht naar koorleden. Mensen tussen 18 en 60 jaar, die jong van geest en hart zijn, die bladmuziek kunnen lezen en bereid zijn om thuis aan de hand van bestanden te oefenen. Opgave via vocemusica@vitus.nl of kijk of de website van uw eigen parochie.

Alleen op zondag:

Na afloop van deze Viering is er koffie in het Annagebouw. U bent van harte welkom.

Het opstapschema ziet er voor ’s morgens als volgt uit.

• H. Laurentius en Maria Magdalenakerk (Weesp)         – 07:15 uur;
• H. Antonius van Paduakerk (Kortenhoef)                    – 07:35 uur;
• Emmauskerk (Hilversum)                                           – 07:50 uur;
• St. Vituskerk (Hilversum)                                           – 08:05 uur.

U kunt zich aanmelden bij:

Hannie Kuijpers (Parochie Levend Water): c.kuypers9@upcmail.nl

Corrie Versteeg (KAN parochies): corrie.versteeg@ziggo.nl

Anja Cavalini (Parochies in Hilversum): anja@vitus.nl

U kunt zich ook telefonisch aanmelden. U vindt de telefoonnummers in uw parochieblad.

Graag vooraf betalen door overmaking op IBAN rekeningnr. NL90 INGB 0001 7417 81 t.n.v. C. Versteeg-Walstra te Kortenhoef of contant via een enveloppe met uw naam, opstapplaats en telefoonnummer.

Ook dit jaar hebben we de dubbeldekker gereserveerd. We rekenen op een volle bus!

`Grand Pere`.

Grand pere``zo noemde ze hem van jongs af aan en op het filosophie seminarie van de Witte Paters te Kerlois (Bretagne – Frankrijk) . Alain Dieulangard, dat was zijn naam, was al vroeg kaal, droeg een petje gelijkend op die van Paus Franciscus, liep enigszins gebogen en droeg meestal oude, niet meer in de mode zijnde kleding. Het was een zeer spirituele man, bad en mediteerde veel. Voor zijn intrede bij de Witte Paters had hij rechten gestudeerd en had een scherpe kijk op het dagelijkse en wereld gebeuren. Op alles wat om hem heen gebeurde had hij altijd een snelle en scherpe reactie.

Zijn bijnaam `Grand Pere` had hij te danken, niet alleen aan zijn kleding en manier van doen, maar vooral door dat hij altijd een luisterend en wel willend oor had voor allen die hem benaderden. Het was een uitstekende raadgever, maar wist ook onmiddellijk zijn `handen uit de mouwen te steken ` daar waar het nodig was om zijn naaste met raad en daad bij te staan.

Met zijn oude `lelijke oude eend` raasde hij, als het moest, het land door, van dorp tot dorp, om soelaas te bieden aan hen die het nodig hadden. Overal waar slecht bedeelden of mensen in moeilijkheden waren, wist hij oplossingen te vinden en hulp te bieden.

Zijn doen en laten, heel zijn leven in Algerije, net als die van de 3 andere confraters, wordt gekenmerkt door het gewone doen van iedere dag! Het huis schoonhouden, de was doen, het eten klaarmaken, de Franse of de Arabische taal onderwijzen, een schooltje runnen, boodschappen doen, met mensen spreken in hun taal, meeleven met de problemen van de dag. Hij verwezenlijkte daarmede zijn missionaris ideaal . Het ging daarbij niet zo zeer om een geloof, een kerk te stichten, maar om met. alle mensen van goede wil een wereld van begrip, vrede en liefde te stichten, ieder vanuit zijn waarden, geloof, cultuur en zekerheden.

Het gebed en de Eucharistie (H. Mis) van iedere dag waren, simpel, eenvoudig, zonder praal en pracht, zonder wierook, zonder uiterlijk vertoon, zelfs zonder gelovigen, maar waren diep, gedragen door de dagelijkse zorgen en weldaden. Het is daarom dat de mensen bij zijn begrafenis, en die van zijn confraters, riepen: ``Waarlijk dit waren mannen van God waarin we ons in herkennen.``

Bij het open graf staande van onze 4 confraters greep de zus van Alain de arm van de aanwezige 1^ste minister van Algerije en vroeg:` `Meneer, denkt U dat mijn broer nu in de hemel is?`` De minister draaide zich om en antwoordde geëmotioneerd :``Mevrouw daar is geen enkele twijfel aan! Mocht het echter niet het geval zijn, dan zal ik vanavond nog als 1^ste minister bij God pleiten om het in orde te maken!

In ieder dorp was wel een diep gelovige man of vrouw, adepte van de Islam of niet, waarmede `Grand Pere` diep gaande gesprekken had over de zin van het bestaan, over wat eenieder iedere dag overkomt, over de tekenen des tijds!

Op latere leeftijd vormde zich rond hem een groep van vrome, goede willende mannen en vrouwen om samen te mediteren et te bidden. De charismatische beweging was daarin een echte drijfveer.

Met diepe verering denk ik terug aan `Grand Pere`, Jean Chevillard, Charlie Deckers en Christian de Chessel, zij waren `licht bakens`in een woelig zee van geweld en geloofs phobie`!

Laatst keerde ik voor enige dagen terug in deze streek. Oude bekenden, vrienden en kennissen kwamen me begroeten en gingen om me heen zitten. Samen dachten we na over wat er geweest was, over vandaag en over wat de dag van morgen brengen zal. Velen hebben een van hun ouders, zussen en broers, ooms en tantes, vriendinnen en vrienden verloren.

Hoe verder te gaan? Wat te doen met vergiffenis en rechtvaardigheid? Hoe een nieuwe maatschappij opbouwen? Hoe om te gaan met geloofs vrijdheid, met identiteit? Het zijn essentiële levens vragen.

Iedere vrijdag middag, sinds 4 maanden, tussen 14 en 17 uur, gaan jong en oud de straat op, in alle grote steden van het land, om hun verlangen uit te spreken naar een nieuwe wereld. Zij zingen luidkeels:

Vrijheid, vrijheid, het is in onze harten, niemand kan ons dat ontnemen. De oude tijden en systemen zijn geëindigd. Nieuwe tijden zijn aangebroken, vandaag en niet morgen! Wij zijn niet bang om op nieuw te beginnen!

Het lijkt ver weg van de beleefde idealen van `Grand Pere`` en zijn 3 confraters en toch is het zo dicht bij want als we niet samen op weg gaan in eenvoud, in begrip, in verdraagzaamheid, dan komen we nergens!

Eindhoven de 1^ste oktober 2019

Broeder Jan Heuft, wp

Leiding Voce Musica:

Hester Westra zal hier haar schouders onder zetten. Ze is zelf actief als dirigente van Voce Laetare en Collegium Vocale Consonant, maar daarnaast is ze ook zangeres. Misschien heb je haar op haar Bachelor eindexamen ‘Dromen en Visioenen’ op 24 mei j.l. in de Vituskerk als eens ontmoet?

Hoe verder:

Na 15 december a.s. kijken we verder wanneer en in welke parochie we daarna gaan zingen.

Werving:

Naast dat Hester mensen zal benaderen zoekt ze ook jou!
Je kunt je opgeven door een e-mail te sturen naar vocemusica@vitus.nl waarbij je, je naam en stemtype vermeldt.

Tot horens!?

[woord van de pastoor]

Beste allemaal,

Graag wens ik jullie weer een heel mooi seizoen rond het Woord.

Handelingen is een interessant Boek. Het vertelt over de eerste missionering. En over de eerste vorming van de christengemeenschap in Jerusalem en in de wereld eromheen, dankzij Petrus en Paulus.

Tijdens de Bijbelse Leerhuisbijeenkomsten op de 1^e vrijdagavonden van de maand zal ik dit jaar ‘19/’20 de hoofdstukken met de Abrahamverhalen gaan lezen vanaf Genesis 12. Dit gaat ook over het begin en het ontstaan van het Godsvolk, de geloofsgemeenschap, zouden wij zeggen.  Nog steeds actueel.

Laten we biddend lezen en ons openen voor de wijsheid van de Schriften, d.w.z. voor de Wijsheid van God, zoals deze door de tijden heen met de inblazing van de H. Geest genoteerd werd door gewijde schrijvers. Telkens andere tijden en andere omstandigheden, maar de boodschap blijft altijd van kracht!

Veel zegen gewenst!

Hartelijke groet,
Pastoor Dresmé

.

De actie Kerkbalans is van groot belang voor parochies, want de kerkbijdrage is een substantieel onderdeel van de inkomsten. Kerkbalans gaat over de parochie als goed doel. De parochie zet zich bijvoorbeeld in voor sociale cohesie, en heeft zorg en aandacht voor mensen die het moeilijk hebben. Dat komt voort vanuit de liefde voor God en voor de naaste, en vanuit het geloof dat ieder mens waardevol is en erbij hoort. Ook mensen die minder kerkelijk betrokken zijn, zien het belang daarvan. Met Kerkbalans laten we zien dat we als parochie een goed doel zijn. De waarde van de Kerk is niet in geld uit te drukken, maar de Kerk kan niet zonder geld bestaan.

Vele handen maken licht werk!

Eucharistische aanbidding is een gebedsvorm binnen de Katholieke Kerk waarbij het Allerheiligste wordt aanbeden. Vaak gebeurt dat geknield voor een Hostie in een monstrans op een altaar.

Vorm
Bij de eucharistische aanbidding wordt vaak een geconsacreerde hostie in een monstrans op het altaar uitgesteld. De monstrans wordt daarbij doorgaans geflankeerd door brandende kaarsen.

Hymnen
Tijdens de aanbidding kunnen hymnen gezongen worden als de aan Thomas van Aquino toegeschreven hymnen Tantum Ergo ([Laten wij] dus zo), Adoro te devote (ik aanbid U met eerbied) of Panis Angelicus (Brood der Engelen). Ook het Ave Verum Corpus (Gegroet waarachtig Lichaam) kan tijdens de plechtigheid worden gezongen. In stilte Er kan ook sprake zijn van stille aanbidding. Bepaalde contemplatieve kloosterorden kennen de altijddurende aanbidding, waarbij het Allerheiligste via een rooster voortdurend wordt aanbeden.

Vroege geschiedenis
De praktijk om buiten het kader van de Heilige is het Allerheiligste Sacrament te aanbidden, schijnt al sinds het vroege christendom te bestaan. Justinus de Martelaar (100-165), maakt er al melding van, evenals Tertullianus (165-225). De heilige abt Baslius de Grote († 379) maakte er een gewoonte van om het geconsacreerde brood in drieën te breken. Een deel at hij zelf, een ander deel gaf hij aan de monniken terwijl hij een derde deel ter aanbidding plaatste in een gouden duivenbeeld dat boven het altaar hing.

Middeleeuwen
De traditie van de eucharistische aanbidding zou in Italië begonnen zijn met de heilige Franciscus van Assisi (1181-1222). Volgens de heilige Bonaventura raakte Franciscus zelfs dikwijls in extase bij het aanschouwen van het Allerheiligste. Vanaf de 13e eeuw verspreidde het gebruik van de eucharistische aanbidding zich over Europa. Een ware impuls kreeg de aanbidding na de overwinning van Lodewijk VIII op de Katharen in 1226. In Avignon werd het Allerheiligste uit dankbaarheid uitgesteld. Het aantal pelgrims dat daarop afkwam, was zo groot dat besloten werd de uitstelling permanent te maken. De monstrans was in de kathedraal te zien totdat de Franse Revolutie er een einde aan maakte.

Sacramentsdag
Een belangrijke gebeurtenis in de geschiedenis van de aanbidding van het Allerheiligste is de instelling van Sacramentsdag. Deze gaat terug op de visioenen van de Luikse augustines Juliana van het klooster Mont Cornillon. Vanaf 1209 had deze non mystieke ervaringen. Zij beweerde dat Christus aan haar verschenen was en haar had opgedragen zich in te spannen voor de instelling van Sacramentsdag. De bisschop van Luik geloofde haar en stelde in 1248 dit feest in zijn bisdom in. Een van de aartsdiakens van het bisdom Luik was de latere paus Urbanus IV. Hij was het die op 11 augustus 1264 middels de pauselijke bul Transiturus de hoc mundo beval dat Corpus Christi, zoals het feest toen heette, in de gehele Kerk gevierd moest worden.

Concilie van Trente
De werkelijke tegenwoordigheid van Christus in het sacrament van de Eucharistie was een van de meest uitgesproken conflicten in de tijd van de Reformatie. Tijdens het Concilie van Trente (1545-1563) werd de waarde van dit sacrament opnieuw bevestigd en werd een theologische basis gelegd onder de bestaande praktijk van de eucharistische aanbidding. Ook werden tijdens dit concilie regels vastgesteld met betrekking tot eucharistische processies. Betekenisvol voor de praktijk van de altijddurende aanbidding was de stichting van de Benedictinessen van Altijddurende Aanbidding van het Allerheiligste Sacrament in 1653. In Nederland kent die gemeenschap nog steeds zes conventen.

Vanaf 19e eeuw
Vanaf de 19e eeuw nam de belangstelling voor de Uitstelling van het Allerheiligste alleen maar toe. Onder invloed van later heiligverklaarden als Johannes Vianney (de pastoor van Ars) en Petrus Julianus Eymard, stichter van de Congregatie van het Allerheiligst Sacrament (ook wel Sacramentijnen genoemd), werd de aanbidding van het Allerheiligste een steeds breder verspreid devotioneel gebruik. In 1881 werd voor het eerst een Internationaal Eucharistisch Congres georganiseerd. Dit was een internationale bijeenkomst van geestelijken en leken, die geheel in het teken stond van de eucharistische aanbidding. Aanvankelijk werden deze bijeenkomsten elk jaar, later om het jaar en tegenwoordig om de vier jaar gehouden, steeds in een andere stad. Het Internationaal Eucharistisch Congres dat in 1924 in Amsterdam plaatsvond, geldt als een hoogtepunt uit het Rijke Roomse Leven.

Tegenwoordige tijd
Verschillende pausen hebben zich in positieve zin uitgelaten over de eucharistische aanbidding. In zijn encycliek Mysterium Fidei (uit 1965) riep paus Paulus VI de bisschoppen op “woorden noch moeite te sparen om de aanbidding van de Eucharistie te bevorderen”. Paus Johannes Paulus II zei iets soortgelijks in diens encycliek Ecclesia de Eucharistia (uit 2003): “De aanbidding van de Eucharistie buiten de Mis is van onschatbare waarde voor het leven van de Kerk. Deze aanbidding is nauw verbonden met de viering van het eucharistische offer. De tegenwoordigheid van Christus onder de heilige gedaanten die na de Mis bewaard worden - aanwezigheid die zolang voortduurt als de gedaanten van brood en wijn intact zijn - komt voort uit de viering van het offer en is gericht op de sacramentele zowel als de geestelijke communie. Het is de taak van de Herders ook met hun persoonlijke getuigenis ertoe aan te moedigen om de eucharistische aanbidding, in het bijzonder de uitstelling van het Allerheiligste Sacrament, alsook de aanbidding voor Christus aanwezig onder de eucharistische gedaanten, te koesteren.”

(bron: Rkk.nl)

Tekst voor nieuws item na klikken op Lees verder....

Een gift is een periodieke gift als:

• de gift is vastgelegd in een schriftelijke overeenkomst;
• de bedragen (minstens één keer per jaar) worden overgemaakt naar de ANBI die in de overeenkomst wordt genoemd;
• de bedragen steeds (ongeveer) even groot zijn;
• de bedragen minimaal 5 jaar achter elkaar worden overgemaakt naar dezelfde instelling; en
• de ANBI geen tegenprestatie levert voor de gift.

De periodieke gift eindigt op de einddatum van de overeenkomst (minimaal na 5 jaar) of bij het overlijden van de gever en/of eventueel bij zijn of haar partner. Wanneer de gever onverhoopt werkloos wordt en niet meer aan de minimale looptijd kan voldoen, kan bij de Belastingdienst een vrijstelling worden aangevraagd en hoeft het fiscale voordeel niet te worden terugbetaald.

ANBI-status
De Rooms Katholieke Kerk en parochies hebben een ANBI-status.

Huidige toezeggingen voor de kerkbalans lenen zich uitstekend om omgezet te worden naar een overeenkomst voor een periodieke gift. Neem hiervoor contact op met de penningmeester.

Fiscaal voordeel
Het fiscale voordeel is afhankelijk van de hoogte van de gift en het inkomen van de gever en zijn of haar partner. Op de website: www.berekenhet.nl/giften/periodieke-giften.html kan men het fiscale voordeel berekenen. Overigens hangt dat voordeel ook samen met het bedrag aan normale giften. Is dat gelijk of hoger dan 1 procent van het verzamelinkomen, dan is er nauwelijks of geen belastingvoordeel.

Uiteraard levert het de parochie pas voordeel op wanneer de gever het fiscale voordeel geheel of gedeeltelijk ten goede laat komen aan de parochie. Nu de kosten voor een notaris kunnen worden voorkomen, levert elke euro die meer gegeven wordt een direct voordeel op. In de praktijk zal het vanaf een bijdrage van circa € 150 per jaar de moeite lonen.

Deelname Formulier
Via de website van de belastingdienst kunt het formulier downloaden en op uw computer invullen. Het RSNI nummer van onze parochie H.Vitus en H.Willibrord is 1942645. U vult het formulier in met uitzondering van vraag 4b en vraag 7 en ondertekend het. Als u dan met de Penningmeester contact opneemt kan het afgerond worden

Voor meer informatie of hulp kunt u contact op nemen met de penningmeester.