Lezingen van de Dag

Zo spreekt de Heer, de heilige God van Israël: Volk van Jeruzalem, dat op de Sion woont, je hoeft geen tranen meer te storten. Want hij zal zich over je ontfermen als je weeklaagt, hij zal antwoorden zodra hij je hoort. De Heer zal jullie brood geven in de benauwenis en water in de nood. Hij die jullie onderricht gaf, zal zich niet langer verbergen. Met eigen ogen zul je je leermeester zien, met eigen oren zul je een stem achter je horen zeggen: ‘Dit is de weg die je moet volgen. Hier moet je rechts. Ga daar naar links.’ Dan zal hij regen geven voor het zaad waarmee je het land hebt ingezaaid. Alles wat het land voortbrengt zal mals en voedzaam zijn. Op die dag zullen je kudden op uitgestrekte weidegronden grazen. De runderen en ezels die het land bewerken, krijgen voer dat verrijkt is met zuring, nadat het met vork en zeef is gewand. Op de dag van het bloedbad, wanneer de torens vallen, zullen er beken en waterstromen neervloeien van iedere hoge berg en van elke heuvel die zich verheft. Dan is het licht van de maan als het licht van de zon, en het zonlicht wordt verzevenvoudigd, als het licht van zeven dagen tegelijk. Op die dag verbindt de Heer de wond van zijn volk en geneest hij de striemen die het zijn toegebracht.

Hoe goed is het te zingen voor onze God, hoe heerlijk hem onze lof te brengen. De bouwer van Jeruzalem, dat is de Heer, Hij brengt de ballingen van Israël bijeen. Hij geneest wie gebroken zijn en verzorgt hun diepe wonden. Hij bepaalt het getal van de sterren, Hij roept ze alle bij hun naam. Groot is onze Heer en oppermachtig, zijn inzicht is niet te meten. De Heer richt de vernederden op en drukt de goddelozen neer.

In die tijd ging Jezus rond door alle steden en dorpen, waar Hij onderricht gaf in hun synagogen en de Blijde Boodschap verkondigde van het Koninkrijk en alle ziekten en kwalen genas. Bij het zien van die menigte mensen werd Hij door medelijden bewogen, omdat ze afgetobd neerlagen als schapen zonder herder. Toen sprak Hij tot zijn leerlingen: 'De oogst is wel groot, maar arbeiders zijn er weinig. Vraagt daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten.' Hij riep zijn twaalf leerlin­gen bij zich en gaf hun de macht om de onreine geesten uit te drijven en alle ziekten en kwalen te genezen. gij moet veeleer gaan naar de verloren schapen van het huis van Israël. Verkon­digt op uw tocht: Het Koninkrijk der hemelen is nabij. Geneest zieken, wekt doden op, reinigt melaatsen en drijft duivels uit. Voor niets hebt gij ontvan­gen, voor niets moet gij geven.

Broeders en zusters, u kent Degene die komen gaat; beschouw nu waar Hij vandaan komt en waar Hij naar toe gaat. Hij komt uit het hart van God de Vader in de schoot van de Moeder Maagd. Hij komt uit de hoogten van de hemel in de lagere regionen van de aarde. Hoe zit dat nu? Moeten wij niet op deze aarde leven? Ja, als Hij er zelf leeft; want wat zouden we zijn zonder Hem? "Wie buiten u heb ik in de hemel? Naast u wens ik geen ander op aarde. Al bezwijkt mijn hart en vergaat mijn lichaam, de rots van mijn bestaan, al wat ik heb, is God, nu en altijd" (Ps 73,25-26)... Maar een groter belang moest de oorzaak zijn van de nederdaling van een zo hoge majesteit komend van zo ver in een verblijf dat Hem zo onwaardig is. Ja, er was daar een groter belang in het spel, aangezien daar de barmhartigheid, de goedheid en de liefde zich in ruime en overvloedige mate geopenbaard hebben. Waarom is Jezus Christus immers gekomen?... Zijn woorden en zijn werken tonen het ons duidelijk: Hij is haastig van de hoge berg afgekomen om het honderdste schaap te zoeken, dat verloren was om zijn barmhartigheid te laten uitgaan naar de mensenkinderen. Hij is voor ons gekomen. Wonderbaarlijke buiging van de zoekende God ! Wonderbaarlijke waardigheid van de mens die zo wordt gezocht! De mens kan zich er zo mee verheerlijken zonder dwaasheid: niet dat hij zelf iets zou zijn, maar Degene die hem gemaakt heeft, heeft hem zo'n hoge prijs waardig geacht! In vergelijking met die heerlijkheid zijn de rijkdommen en de heerlijkheid van de wereld en de ambitie die men er kan hebben, niets. Wat is de mens Heer, dat U hem zo opricht en dat U uw hart aan hem hecht? Wij moesten naar Jezus Christus gaan... Welnu een dubbel obstakel houdt ons tegen: onze ogen waren erg ziek, en God woont in een ontoegankelijk licht (1Tm 6,16). Wij zijn als verlamde liggend op het ziekbed niet in staat om het zo hoge verblijf van God te bereiken. Daarom is de goede Verlosser en de zachtaardige geneesheer van de zielen nedergedaald van daarboven waar Hij woont. Hij heeft de straling van zijn licht voor onze ogen verzacht.

Zo spreekt de Heer: Nog slechts een korte tijd, dan zal de Libanon weer een boomgaard worden, een boomgaard die is als een woud. Op die dag zullen doven kunnen horen hoe uit een boek wordt voorgelezen, en blinden zullen met eigen ogen zien, bevrijd van duisternis en donkerheid. Dan zullen verdrukten de Heer weer loven, zwakken juichen om de Heilige van Israël. Want het is gedaan met de geweldenaar, voorbij met de spotter. Ieder die op onrecht zint, zal vergaan: wie een ander valse beweringen ontlokt, wie de rechters in de poort wil verstrikken, wie het recht van de rechtvaardige schendt met loze beweringen. Daarom – dit zegt de Heer, die Abraham bevrijd heeft, over de nakomelingen van Jakob: Jakob zal niet meer te schande staan, zijn gezicht niet meer van schaamte verbleken. Want wanneer zijn kinderen zien wat ik in hun midden heb verricht, zullen zij eerbied hebben voor mijn naam, de heiligheid erkennen van de Heilige van Jakob en de God van Israël vrezen. Ieder die verward was, zal inzicht verwerven, wie altijd klaagde, is vol begrip.