Lezingen van de Dag

Troost, troost mijn volk, zegt jullie God. Spreek Jeruzalem moed in, maak haar bekend dat haar slavendienst voorbij is, dat haar schuld is voldaan, omdat zij een dubbele straf voor haar zonden uit de hand van de Heer heeft ontvangen. Hoor, een stem roept: ‘Baan voor de Heer een weg door de woestijn, effen in de wildernis een pad voor onze God. Laat elke vallei verhoogd worden en elke berg en heuvel verlaagd, laat ruig land vlak worden en rotsige hellingen rustige dalen. De luister van de Heer zal zich openbaren voor het oog van al wat leeft. De Heer heeft gesproken!’ Hoor, een stem zegt: ‘Roep!’ En een stem antwoordt: ‘Wat zou ik roepen? De mens is als gras, hij bloeit als een veldbloem. Het gras verdort en de bloem verwelkt wanneer de adem van de Heer erover blaast. Ja, als gras is dit volk.’ Het gras verdort en de bloem verwelkt, maar het woord van onze God houdt altijd stand. Beklim een hoge berg, vreugdebode Sion, verhef je stem met kracht, vreugdebode Jeruzalem, verhef je stem, vrees niet. Zeg tegen de steden van Juda: ‘Ziehier jullie God!’ Ziehier God, de Heer! Hij komt met kracht, zijn arm zal heersen. Zijn loon heeft hij bij zich, zijn beloning gaat voor hem uit. Als een herder weidt hij zijn kudde: zijn arm brengt de lammeren bijeen, hij koestert ze, en zorgzaam leidt hij de ooien.

Zingt voor de Heer een nieuw gezang, zingt voor de Heer alle landen. Zingt voor de Heer en verheerlijkt zijn naam, verkondigt zijn heil iedere dag; Meldt aan de naties zijn heerlijkheid, zijn wonderdaden aan alle volken. Beeft voor de Heer, alle mensen op aarde, de volken bestuurt Hij met billikheid. Dan straalt de hemel en jubelt de aarde, de zee neuriet mee met al wat daar leeft; De velden zwaaien met al hun gewassen, de woudreuzen buigen hun kruin. Zij juichen de Heer toe omdat Hij komt, Hij komt als koning der aarde. Rechtvaardig zal Hij de wereld regeren, de volkeren eerlijk en trouw.

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: Wat dunkt u? Wanneer een man honderd schapen heeft en een daarvan verdwaalt, zal hij dan niet de negenennegentig in de bergen alleen laten om op zoek te gaan naar het verdwaal­de? En gelukt het hem dat te vinden, voorwaar Ik zeg u, dan zal hij over dat ene meer verheugd zijn dan over de negenennegentig die niet verdwaald waren. Zo ook wil uw hemelse Vader niet dan een van deze kleinen verloren gaat.

      Kom, Heer Jezus, zoek uw dienaar; zoek uw vermoeide schaap; kom herder... Terwijl U vertraagd bent in de bergen, is uw schaap verdwaald; laat dus de negenennegentig anderen, die de Uwe zijn, achter en kom uw enige die verdwaald is, zoeken. Kom zonder U te laten helpen, zonder het aan te kondigen; ik wacht nu op U. Neem geen zweep mee, neem uw liefde mee; kom met de zachtheid van uw Geest. Aarzel niet om de negenennegentig schapen die de uwe zijn, achter te laten; op de bergen waarop U ze hebt geplaatst, hebben de wolven geen toegang... Kom bij mij, ik ben ver van de troepen van boven afgedwaald, want U had me daar ook geplaatst, maar de wolven van de nacht hebben me uw schaapskooi doen verlaten.       Zoek mij, Heer, want mijn gebed zoekt U. Zoek mij, vind mij, til mij op, draag mij! Degene die U zoekt, kunt U vinden, degene die U zoekt, zet hem overeind, degene die U doet opstaan, leg hem op uw schouders. Die last van uw liefde, is U nooit te zwaar, en U brengt hem zonder vermoeidheid gerechtigheid. Kom Heer, als het waar is dat ik dwaal, "ik ben uw woord niet vergeten" (Ps 119,16), en ik bewaar de hoop op genezing. Kom Heer, U alleen bent in staat om uw verloren schaap terug te roepen, en de anderen die U achterlaat doet U geen pijn; zij zijn ook blij om de zondaar terug te zien komen. Kom, er zal heil op aarde zijn en blijdschap in de hemel (Lc 15,7).       Stuur niet uw kleine dienaren, stuur geen gehuurde knechten, kom zelf uw schaap zoeken. Til mij op in dit lichaam, dat met Adam gevallen is. Herken in mij door dat gebaar, niet een kind van Eva, maar de zoon van Maria, zuivere maagd, maagd door genade, zonder enige verdenking van zonde; draag mij vervolgens tot op uw kruis, dat is het heil van de verdwaalden, de enige rust van de vermoeiden, het enige leven van allen die sterven.

Nadat Adam van de boom gegeten had, riep God de Heer de mens: ‘Waar ben je?’ Hij antwoordde: ‘Ik hoorde u in de tuin en werd bang omdat ik naakt ben; daarom verborg ik me.’ ‘Wie heeft je verteld dat je naakt bent? Heb je soms gegeten van de boom waarvan ik je verboden had te eten?’ De mens antwoordde: ‘De vrouw die u hebt gemaakt om mij terzijde te staan, heeft mij vruchten van de boom gegeven en toen heb ik ervan gegeten.’ ‘Waarom heb je dat gedaan?’ vroeg God, de Heer, aan de vrouw. En zij antwoordde: ‘De slang heeft me misleid en toen heb ik ervan gegeten.’ God, de Heer, zei tegen de slang: ‘Vervloekt ben jij dat je dit hebt gedaan, het vee zal je voortaan mijden, wilde dieren wenden zich af; op je buik zul je kruipen en stof zul je eten, je hele leven lang. Vijandschap sticht ik tussen jou en de vrouw, tussen jouw nageslacht en het hare, zij verbrijzelen je kop, jij bijt hen in de hiel.’ De mens noemde zijn vrouw nu Eva, omdat zij de moeder zou worden van al wat leeft.