Lezingen van de Dag

Dit zegt de Heer God: Let op, Ik zal mijn bode zenden; hij zal de weg voor mij effenen. Opeens zal hij naar zijn tempel komen, de Heer naar wie jullie uitzien, de engel van het verbond naar wie jullie verlangen. Komen zal hij – zegt de Heer van de hemelse machten. Wie zal die dag kunnen doorstaan? Wie zal overeind blijven wanneer hij verschijnt? Hij is als het vuur van een smid, als het loog van een wolwasser. Hij zal zitting houden als iemand die zilver smelt en het zuivert; de zonen van Levi zal hij zuiveren en zeven als goud en zilver, en dan zullen ze op de juiste wijze offeren aan de Heer. De offers van Juda en Jeruzalem zullen de Heer met vreugde vervullen, zoals in vroeger jaren, zoals in de dagen van weleer. Voordat de dag van de Heer aanbreekt, die groot is en ontzagwekkend, stuur ik jullie de profeet Elia, en hij zal ervoor zorgen dat ouders zich verzoenen met hun kinderen en kinderen zich verzoenen met hun ouders. Anders zou ik het land volledig moeten vernietigen.

Toon mij uw wegen, Heer, En maak mij uw paden bekend; Wijs mij de weg van uw waarheid en onderricht mij, want U bent de God die mij redt. Goed en rechtvaardig is de Heer, Hij wijst zondaars de weg, Wie nederig zijn leidt Hij in het rechte spoor, Hij leert hun zijn paden te gaan. Liefde en trouw zijn de weg van de Heer voor wie de wetten van zijn verbond onderhouden. De Heer is een vriend van wie hem vrezen, hij maakt hen vertrouwd met zijn verbond.

In die tijd brak voor Elisabet het ogenblik aan, dat zij moeder werd; zij schonk het leven aan een zoon. Toen de buren en de familie hoorden, hoe groot de barmhartigheid was die de Heer aan haar had betoond, deelden zij in haar vreugde. Op de achtste dag kwam men het kind besnijden en ze wilden het naar zijn vader Zacharias noemen. Maar zijn moeder zei daarop: 'Neen, het moet Johannes heten.' Zij antwoord­den haar: 'Maar er is in uw familie niemand die zo heet.' Met gebaren vroegen zij toen aan zijn vader, hoe hij het wilde noemen. Deze vroeg een schrijftafeltje en schreef er op: 'Johannes zal hij heten.' Ze stonden allen verbaasd. Onmiddellijk daarop werd zijn mond geopend, zijn tong losgemaakt en verkondigde hij Gods lof. Ontzag vervulde alle omwonenden en in heel het bergland van Judea werd al het gebeurde rondverteld. Ieder die het hoorde, dacht er over na en vroeg zich af: 'Wat zal er worden van dit kind?' Want de hand des Heren was met hem.

Wat zal de glorie van de rechter zijn, als de glorie van de heraut zo groot is? Hoe zal degene die als weg komt zijn (Joh 14,6), als degene die de weg bereidt al zo is? (Mt 3,3) (...) De kerk houdt de geboorte van Johannes als een heilig gebeuren in ere. Onder onze voorvaders in het geloof is er niemand van wie wij de geboorte zo plechtig vieren. Wij vieren de geboorte van Johannes, wij vieren ook de geboorte van Christus. (...)Johannes wordt geboren uit een vrouw die oud en onvruchtbaar is, Christus wordt geboren uit een vrouw die jong en maagdelijk is. De leeftijd van de ouders was niet meer gunstig bij de geboorte van Johannes; de geboorte van Christus vond plaats zonder vereniging van de geslachten. De een wordt voorspeld door een engel; de ander ontvangen door de stem van een engel.(...) De geboorte van Johannes ontmoet ongeloof, zijn vader verliest zijn stem; Maria hecht geloof aan de aankondiging van Christus' geboorte, en daarom ontvangt zij Hem door de kracht van het geloof. (...) Johannes is als het ware een grenslijn tussen de twee verbonden: het oude en het nieuwe. Want dat hij in zekere zin een grens vormt, getuigt de Heer zelf, wanneer Hij zegt: “De Wet en de Profeten tot aan Johannes de Doper” (Lc 16,16). Hij is dus een vertegenwoordiger van het oude verbond en een heraut van het nieuwe. Omdat hij een vertegenwoordiger van het oude verbond is, wordt hij uit bejaarde ouders geboren, maar omdat hij ook een vertegenwoordiger van het nieuwe verbond is, wordt al in de moederschoot duidelijk dat hij een profeet is (Lc 1,41).(...) Hij toont van wie hij de voorloper zal zijn, nog vóór hij door Hem gezien wordt. Dit zijn goddelijke dingen, zij gaan ons zwakke mensenverstand te boven. Tenslotte wordt hij geboren, ontvangt een naam, en de tong van zijn vader wordt losgemaakt. Zoek naar de betekenis van het gebeurde, want het is een beeld van een hogere werkelijkheid.

In die dagen nam Hanna Samuel mee naar Silo met een driejarige stier, een efa meel en een zak wijn. Ze slachtten de stier en brachten de jongen naar Eli. Daar zei Hanna: ‘Neem me niet kwalijk, heer, zo waar u leeft, ik ben de vrouw die destijds hier bij u tot de Heer heeft gebeden. Om deze zoon heb ik gebeden, en de Heer heeft mij gegeven waar ik om heb gevraagd. Nu geef ik hem op mijn beurt aan de Heer, voor alle dagen die hem gegeven zijn.’ Toen knielde Eli voor de Heer,